Istorija
Pod samim padinama Bukulje, u ataru sela Bukovika, nalazio se izvor mineralne vode, kasnije nazvan “Knjaz Miloš”. Do početka 19. veka za ovu kiselu vodu su znali meštani, čobani i slučajni prolaznici. Lekovitost izvora u selu Bukoviku pročula se u prvoj deceniji 19. veka.
Prema podacima doktora E. Lindermajera, u ovoj banji je pre 1811. godine, radi poboljšanja svoga zdravlja, boravio veliki srpski prosvetitelj Dositej Obradović.
Kao godina nastanka Bukovičke Banje uzima se 1836, kada je uređen prostor, izgrađeni objekti, organizovani dolasci bolesnika; tada je i potvrđena lekovitost mineralnih izvora a Bukovička Banja ubrzo je postala jedna od najuglednijih banja tadašnje Srbije. Tada i počinje saga o biseru Šumadije …
Danas
Bukovička Banja je jedna od najkompletnijih balneoturističkih naselja u Srbiji sa stanovništva postojanja prirodnih lekovitih činilaca: neiscrpni izvori hladne i tople mineralne vode, klima i glina.
Aranđelovac, grad-banja, predstavlja važan element u oblasti banjskog lečenja i rehabilitacije, a rekreativna uloga podneblja daje mu posebno turističko obeležje zbog specificnog geografskog položaja (blizina Beograda – 83 km, i ostalih urbanih središta centralne Srbije: Kragujevca, Čačka, Valjeva).
Ujednaceni klimatski uslovi, blagi prelasci iz jednog u drugo godišnje doba, bogatstvo vegetacije, su samo neki potezi četkice na platnu Bukovičke Banje. Naravno, tu su i razvijena zdravstvena služba, ugostiteljstvo, kulturno-istorijski spomenici, izletišta i brojni kulturno-zabavni sadržaji: Smotra jugoslovenske umetnosti “Mermer i Zvuci”, Simpozijum “Beli Venčac” i Festival “Svet keramike”.
Bukovička mineralna voda svrstana je u red najpoznatijih evropskih i svetskih alkalno-ugljeno kiselih voda, blagotvornog okrepljujućeg i osvežavajućeg dejstva na čovekov organizam, širokog dijapazona lekovitosti, a poseduje i preventivno svojstvo ako se redovno koristi.
Kao deo centralnog podrucja Šumadije, Bukovička Banja ima povoljan klimatski uticaj na ljudski organizam. Sama klima je prelazna, izmedu istočne kontinetalne i vlažnije visinske klime. Leta su umereno topla (oko 22 stepena, prosek), zime umereno hladne (1 stepen, prosek).
Bukovička Banja i njen prirodni nastavak, Bukulja, odlikuju se velikim antropogenim i prirodnim sastojcima. Mešavina listopadnog i četinarskog drveta daje manju relativnu vlažnost. Flora na teritoriji Bukovičke Banje je tipicno parkovska, površine od 24ha, sa malo šumskih vrsta na periferiji grada. Fauna: malobrojne srne, zecevi, fazani i jarebice.
U akumulacionim jezerima i rezervoarima zastupljeni su pastrmka, šaran, som i klen.